Öykü: Fanus
Yazan Gülten AğrıtmışFanus
Yeni
boşluklar arıyordu. Boşluk.
Beyaz
bulutların arasından geçiyordu.
Bulutların
tabanında çıplak ayaklarına dolanmayan yılanların varlığıyla yürüyordu.
Tuttuğunda kanatmayan, dikenleri olmayan gülleri
diliyordu.
Gökten
düşen mavilikler arasında kırmızı bir lav parçası avucunu delmeyecekti.
Onu
gördüğünde gözleri; bakışlarını kaçırmadan ona, bakmaya devam edecekti.
Onunla sevişirken, ona çıplak bedenin ruhtaki
rahatlığını duyumsatacaktı.
Bulutların üstünde sisler arasından geçerken
yengeçler ve akrepler uzak duracak, o beyaz sisin içerisinde bulutların
dalgalanmalarıyla sandalda yol alıp, bu evrendeki bütün bulutların arasından
geçebilecekti.
Bulut
onu aranılan boşluğun gerçek derinliğinde kaybolmadan, o derinlikten bir
tanrıça gibi göğe yükseltip yeniden bir haykırışla belki saf bir yerde onun varoluşunu
sağlayacaktı.
Yanındaki
kişiye dokunamayacaklardı.
Bir
kovanın içindeki suyla bütün beden ve ruh temizlenecekti.
O
gökyüzündeki basınca karşı savaşabilecekti.
Deri
gözeneklerinden kanlar fışkırmayacaktı.
Kendi
yuvasında kalışını destekleyebilecek dokunuşlar olacaktı.
Bir
adresti.
Elleri,
gözleri, ayakları olan, konuşabilen, başkalarıyla paylaşılabilinen bir adresti.
Ama
o adres değildi. O postacıydı belki. Yağmur yağdığında, mektupları yine de
götürüp veriyordu. Botları ıslansa da
ayakları ıslanmıyordu. Ellerinde eldivenleri vardı. Gözlerin de gözlük kimi
zaman. Kasketi vardı. Koruyordu mektupları çantasında ve kar kış ulaştırıyordu
yerlerine. Yüksünüyor muydu bazen? Evet.
Sadece
mektupları veriyor olmanın mektupların içinde ne yazdığını bilememenin
paylaşımsızlığına yüksünüyordu bazen. Aracıydı.
İnsanlar
okuyor. Postacı dağıtıyordu. O sadece dağıtıyordu.
Tekti
ve çantası doluydu. Tam bitti derken, yine dolardı çantası mektuplarla...
Bir
sonraki mektubu götürene kadar hiçlikti. Selam verirlerdi ona.
Sadece;
selam, merhaba…
İki
gülücük o kadar.
O
tekti. Bırakılmıştı. Görevi merak ettirtmekti. Hep taşır yorulurdu.
Yorgundu
ve açtı kendi mektubuna…
14
Ekim 1991 // Haziran 2010
Gülten
Ağrıtmış
5846 Sayılı Fikir ve Sanat
Eserleri Kanununca korunmaktadır/81. Maddesi gereği her eserin tamamının telif
hakları yazara aittir.
Seslendiren: Nazlı Belgin Akıncı
https://www.youtube.com/watch?v=U3jUWfAHvyo
Seslendiren: Nazlı Belgin Akıncı
https://www.youtube.com/watch?v=U3jUWfAHvyo