Karla Gelen Işık
Kuyunun dibinde çığlıklar atan insanlar
Ellerini kaldırmış yakarıyorlar
Kar yağıyor üzerlerine
Etrafını çevreleyen kuyunun kayalarından
Kanlar sızar
Kanlar…
Kuyuyu doldurur...
Masalar kurulmuş yukarda...
Uçuşan kırmızı gözlü ruhlar
Kartlarını atıyorlar...
Gökyüzünde karların arasından
Kafasını uzatmış biri
Kanatlarını çırparak
Bir ip sallandırmış kuyuya
Bir melek
İpi tutanı çekip çıkarmak için...
Herkes birbirinin üstüne basarak
Uzanır ipe
Parmaklarını sokarlar
Birbirlerinin gözlerine
Görmesinler ipi
Kendinden başka biri diye
Ezik gözler kanlı gözler
Çukur kanlı yüzler
Kayalardan akan kanlar
Ezilmiş kafalar...
Yatağında yüz üstü yatarken
Yorganın üstünden süzülür bir karanlık
Ayaklarının ucundan başının üstüne kadar
Bastırır bedenine...
Üstünde bir ağırlık
Yüzüstü
Nefesini tutar
Gözleri kapalıyken hızla kalkar
Başını çevirip
Gözlerini açar
Kaybolur üstündeki karanlık...
Karların arasından ipi sallandıran
Bakar ona
O basarak üstüne herkesin
Tutunur ipe
Çeker melek onu
Ayaklarına asılanlar uç uca…
Gücü taşımaz parmakları
Onları
Tekmeler
Vurur kafalarına, kafalarına…
Düşer hepsi
Karlar arasından çıkar yukarıya
Çığlıklar, çığlıklar arkasında
Onları bırakır orda
Yeniden yatağına yatmadan önce
Işığı açar holdeki
Odanın kapısını açar
Uyur yeniden öylece...
Ettiği
Duaların ritmiyle...
Gülten Ağrıtmış
10.Mayıs.2020
Gülten Ağrıtmış Web
5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanununca korunmaktadır/
81. Maddesi gereği her eserin tamamının telif hakları yazara aittir.
